Time for the jury to decide

Op 24 juni, de 14de verjaardag van mijn zoon, was het zover. Mijn eindwerk fotografie werd bekeken en beoordeeld door de jury. Spannend!! Want hoewel ik helemaal achter mijn project sta en supertevreden ben van mijn foto's, kan ik niet ontkennen dat ik die dag knikkende knieën had..

De juryleden waren Hatim Kaghat; een freelance fotograaf o.a. werkend voor Le Soir en Belga en Jeroen Van Looy; een architectuur-, reportage- en portretfotograaf. Ik vertelde hen het verhaal rond mijn project, van begin tot eind. Vanaf de inspiratie voor dit onderwerp tot het uitwerken van de manier van exposeren. Daarna kreeg ik heel wat vragen rond mijn manier van fotograferen, selecteren, de keuzes die ik maakte,..

En ook van hen kreeg ik feedback, waar ik heel gelukkig mee was. Zo werd er gezegd dat ik heel mooi met het licht werk in mijn foto's en dat mijn foto's interessant zijn om naar te kijken. Eén van hen vroeg of hij een foto mocht maken van mijn foto's/opstelling. De andere zei dat als ik mijn foto's verkocht er één bij was die hij graag zou koen. Wauw!! Als dat geen fantastische complimenten zijn!

Letterlijk en figuurlijk in de bloemetjes gezet

Ik kijk met een fantastisch gevoel terug naar de vernissage van mijn afstudeerproject. Er was veel volk die avond op de tentoonstelling en ik genoot ervan om iedereen te informeren over mijn project. Ik vertelde met veel plezier vanwaar de inspiratie kwam voor mijn onderwerp, hoe het was om de twee ongetrouwde, samenwonende broers te fotograferen en welk gevoel ik wou weergeven met mijn foto's.

Ik lichtte toe waarom ik had

gekozen voor deze manier van presenteren en hoe ik meer wou doen dan 'gewoon tentoonstellen'.

Ik wou een sfeer creëren, de wereld van mijn onderwerp nabootsen, waar degenen die langskwamen konden instapten. Leuke reacties zoals 'Vinden ze het niet erg dat er zoveel volk door hun living loopt?' en 'Het enige dat nog ontbreekt, is een Leuvense stoof.', laten zien dat mijn opzet geslaagd is.

De momenten dat ik aanwezig was op de tentoonstelling ben ik letterlijk en figuurlijk in de bloemetjes gezet. Ik heb zoveel prachtige complimenten gekregen, wauw! Zo zalig was dat! Zowel mijn foto's als mijn aanpak van in beeld brengen werden geprezen, net als mijn manier van presenteren en het feit dat ik door de gemaakte opstelling de bezoekers meenam in het verhaal. Er was zelf iemand die zei dat het eraan te zien was, dat dit niet de eerste keer was dat ik tentoonstelde. Toen ik zei dat het wel degelijk mijn eerste tentoonstelling was, was die onder de indruk. Dat was ik ook, van het hele gebeuren en dat straalde van me af. Die tentoonstelling is een moment dat ik altijd zal blijven koesteren.

Team Wendy

Jaja, team Wendy. Hoewel B(R)OER mijn afstudeerproject is, heb ik uiteraard ook hulp gehad van mijn entourage. Met name mijn mama, mijn papa en mijn lief hebben me de afgelopen maanden geholpen op uiteenlopende manieren: babysitten, (mee) naar de winkel gaan, feedback geven, mee nadenken, opbouw voor de tentoonstelling, steun en aanmoediging. En daarom wil ik hen bij deze heel erg bedanken!

In dit project is heel wat passie, energie, werk, goesting, tijd en liefde gestoken en ik heb ontzettend van genoten van elke stap, alsook van elke uitdaging die het met zich meebracht. Het heeft me doen groeien als fotografe en als mens. Ook daar ben ik heel dankbaar voor.

Intussen is het is zover!!!

Het project voor mijn afstuderen als fotografe staat klaar om bezocht en bewonderd te worden. Al is 'hangt' misschien toepasselijker. En hoe?! Ik heb ervoor gekozen om mijn foto's op een creatieve manier te exposeren, passend bij het thema. Benieuwd wat we uit onze mouwen getoverd hebben? Je bent van harte welkom om een kijkje te komen nemen!